Неъмат
09:21 14.02.2018
Кулгили, айниқса, ўзи бошқаларни ўқишга, ўрганишга ундаши лозим бўлган одамларни ўқишга ундаш, бу ишни амалга оширмаса, масалан, ҳисобот тақдим этиш орқали қандайдир жазо чораларига шама қилиб хавотирга солиш жуда кулгили.
Аммо, начора?! Биз китоб орқали XXI асрда ахборот технологиялари зинапояларидан маҳрур кўтарилиб, тараққиётнинг ақл бовар чўққиларига эришдик ва ...китоб ўқимай қўйдик, мутоала унутилди.. Гўё ҳамма нарсани биламиз ва "китоб ўқи" деганларкўзимизга ақл ўргатувчи ёқимсиз кимсага айланиб қолди.
Мактабга илк қадам қўйган давримизни бир эслайлик. Мактаб гўё сеҳрли эди, ўқитувчимиз ҳузурига ошиққандан ошиқардик. Кейинчалик макатаб биз ўйлаганчалик сеҳрли, мароқли маскан эмаслигини билиб қолиб, ҳафсаламиз пир бўлган. Сабаби, онгимизда мактаб яхши, зўр, деган тушунча шаклланган. Ваҳоланки, дарслар болага аввало завқ берадиган машғулот эмас, аксинча, чинакамига тер тўкиш, қийналишни ўз ичига олган ҳар бири қирқ беш дақиқалик арлик жараён. Бу жараённи ўқувчига малол келмайдиган, зериктирмайдиган тарзда қизиқарли ўтказиш эса ўқитувчининг салоҳиятига боғлик. Лекин биз мактаб қизиқарли, ўқитувчимиз зўр бўлса-бўлмаса-да, ўн йил қатнадик ва барибир нималарнидир ўқиб-ўргандик. Адабиёт ўқитувчисизнинг пўписалари иш берди. Дасрликдан ташқари бошқа кўп китобларни ўқиб, неча кунлаб ҳайрат оғушида юрганмиз ва ва бунинг учун ўқитувчимизга "раҳмат"лар айтардик.
Шу жиҳатдан олиб қарганда, “Раҳбар бўлсанг, китоб ўқи!” маънавий-маърифий ташббусини қўллаб-қувватлайман. Кулганлар ҳозирча кулиб туришсин, аммо кейинчалик бу ташббусдан ҳамма миннатдор бўлади.