Эндиликда ушбу муаммо ўз ечимини топади. Ойликлар ошяпти. Рағбатлантириш ҳам кўзда тутилган.
Умумий ўрта таълимда катта педогогик салоҳиятга эга, тажрибали ўқитувчилар камайиб кетди. Бунинг асосий сабаби уларга молиявий рағбат йўқлиги эди. Пенсияга чиққан ўқитувчининг ойлиги нафақа олаётгани ҳисобига ушлаб қолиниши кўплаб норозиликларни келтириб чиқаргани сир эмас. Ўқитувчи йиллар давомида тажриба тўпласа, янги келган ўқитувчиларга ўрнак бўлса, тажрибасини бўлишса, яна кексайганига қарамай дерс берсаю ойлигини ярмини давлатга ташлаб кетса... Бу масала ўқитувчиларнинг пенсиягача ишлаб олай, қабилида иш тутишига, тажрибасини ошириш, илмий салоҳиятини кенгайтириш масаласига иккинчи даражали иш сифатида қарашига сабаб бўлди.
Эндиликда ушбу муаммо ўз ечимини топади. Ойликлар ошяпти. Рағбатлантириш ҳам кўзда тутилган. Пенсия тўлиқ тўланиши эса таълимда тажрибали ўқитувчилар кўпайишига катта туртки бўлади.