Қадимги даврда Ўзбекистон ҳудудида давлатчилик тараққиёти — маҳаллий аҳолининг юқори даражада ривожланган зироатчилигига (деҳқончилигига) асосланган эди.
Навоий вилоятидаги ошхоналарнинг бирида ўлим билан якунланган ҳодиса содир бўлди.