Гулчеҳра Нуриллаеванинг сўнгги китоби бундан 30 йил аввал, 1988 йилда чоп этилган эди.
“Мен бундай эътиборни кутмаган эдим. Адабиёт ҳалол инсонларни бошида кўтаради. Мен барчадан, айниқса, Президентимиздан миннатдорман”, деди 80 ёшни қаршилаган Нуриллаева.
Гулчеҳра Нуриллаева 1938 йилда Тошкент вилоятининг Чоштепа қишлоғида туғилган. Ўзбекистон Миллий университетида таҳсил олган.
“Ўзбекистон хотин-қизлари” (ҳозирги “Саодат”, 1961—1967) журналида ишлаган. 1967—1969 йилларда Москвадаги икки йиллик олий адабиёт курсида ўқиган.
Унинг ижоди 60-йиллардан бошланган бўлиб, биринчи шеърий тўплами “Қуёш табассуми” (1965) номи билан чоп этилган. Шу кунгача ўндан ортиқ тўпламлари эълон қилинган.
Гулчеҳра Нуриллаеванинг “Орзуларим қоқади қанот” (1969), “Ташнаман” (1972), “Иккинчи баҳор” (1973), “Лирика” (1975), “Бағишлов” (1977), “Пахта ҳиди” (1981), “Нурли нуқталар” (1986), “Муҳаббатнинг суврати” (1988) китоблари чоп этилган.
Эслатиб ўтамиз, аввалроқ, Ёзувчилар уюшмасига Мамадали Маҳмудов, Нортўхта Қилич, Эргаш Муҳаммад, Дилшода Саидолимова аъзоликка қабул қилинган эди.